Wednesday, March 17, 2010

Happy St. Patrick's Day!



Σήμερα ήταν St. Patrick's Day, όπου εμείς οι Ιρλανδοί γιορτάζουμε εδώ στην ξενιτιά, και ντυνόμαστε στα πράσινα και μεθοκοπάμε. Έτσι και ο Ιρλανδός μέσα στην καλή χαρά και την εθνική υπερηφάνεια, με κουβάλησε σε διάφορες Ιρλανδικές παμπ. Τι το ήθελα ο άνθρωπος των τεχνών και των γραμμάτων? Να γίνεται ένας χαμός, από κόσμο, μεθυσμένους, φωνές και Ιρλανδικά τραγούδια, βιολιά, ακορντεόν και δε συμμαζεύεται. Έμπαινες στην παμπ και ώσπου να βγεις σου είχαν χουφτώσει το ποπουλίνο 25 Ιρλανδοί, 32 Κινέζοι, 5 Αμερικάνοι, άντρες, γυναίκες, μέχρι και κατοικίδια ζώα. Άσε που σου φορούσαν και κάτι πράσινες χάντρες γύρω από το λαιμό, έμπαινες στη παμπ ντυμένος σεμνά και διακριτικά και έβγαινες με είκοσι πράσινα κολιέ γύρω από το λαιμό (σα τη Δασκαλάκη-Αγγελοπούλου, μόνο που αντί για μαργαριτάρια, φανταστείτε, πράσινες μπαλίτσες και τριφύλια).

Εντω μεταξύ εδώ στο Σικιάγο βάφουν και τον ποταμό μας πράσινο (αλλά με βαφή φυσική, μη τοξική κλπ). Ο Ιρλανδός φορούσε μια πράσινη ζακέτα και είχε και ένα πράσινο αυτοκόλλητο τριφύλι στο μάγουλο του (μου είπε ότι είχε βάψει και το πουλί του πράσινο, αλλά αυτό δεν το επιβεβαίωσα, καθότι γύρισα σπίτι ένα κουρέλι).

Βέβαια προτού γνωρίσω τον Ιρλανδό, δεν έδινα τόσο μεγάλη σημασία στην γιορτή αυτή (αν και έχω μια ανάμνηση από κολασμένο σεξ με μη Ιρλανδό κατά τη διάρκεια του St. Patrick's parade αλλά πριν χρόνια). Φέτος όμως διαπίστωσα πόσους συμπατριώτες Ιρλανδούς έχω εδώ στην ξενιτιά. Και πόσοι άσχετοι με Ιρλανδία βρίσκουν ευκαιρία για ποτό και ξεφάντωμα.

P.S. Και μια και λέω για ξεφάντωμα, όπως γνωρίζετε, με τον Πρόβατο βρισκόμαστε σε ανελέητη δικαστική διαμάχη. Όμως η δίκη έχει καθυστερήσει πάρα πολύ (μα δεν είμαστε κράτος βρε παιδί μου)! Είχαμε βέβαια και κάποιες ατυχίες, ο πρώτος δικαστής αποφάσισε να κλειστεί σε μοναστήρι κατά τη διάρκεια της δίκης, και ο δεύτερος δικαστής αποφάσισε να κάνει εγχείρηση αλλαγής φύλλου και εγκατέλειψε το επάγγελμα. Έτσι ο καιρός πέρασε και ακόμα δεν έχουμε φτάσει σε closure (που λέμε και εμείς εδώ στο Αμέρικα). Όμως ο δικηγόρος μου μόλις με ενημέρωσε ότι βρέθηκε τελικά τρίτος δικαστής και η δίκη θα προχωρήσει κανονικά. Έτσι θα μου δοθεί η ευκαιρία να προσκομίσω επιπλέον αποδεικτικά στοιχεία σοκ, που αποδεικνύουν την ενοχή του Ποταπού! (Ένα σας λέω, έχω στα χέρια μου αποκαλυπτικό DVD.) Προσεχώς θα τα καταθέσω και εδώ, γιατί βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή στο μετερίζι της ενημέρωσης! (Και επίσης για να καταλάβει ο ελληνικός λαός, ότι τα 41 εκατοστά δε μπορεί να είναι συγχωροχάρτι για πράξεις απεχθείς!)

P.S. 2) Εκ μέρους της Ιρλανδίας και όλων των Ιρλανδών, σήμερα, ανήμερα του Αη Πατρικ, μεγάλη η Χάρη του, εύχομαι σε όλους τους Έλληνες i migliori auguri apo sikia, kronia polla!

Thursday, March 04, 2010

Revolution



Στο γραφείο η στρίγγλα έχει ξεσαλώσει. Οπότε αποφάσισα να ετοιμάσω επανάσταση εναντίον της. Δυστυχώς όμως δεν έχω το κατάλληλο υλικό για να πετύχω τους στόχους μου. Εδώ οι Αμερικάνοι είναι βρε παιδί μου πολύ νωθροί. Έρχεται, πχ η τρελοκοτσιδού και μου λέει "η στρίγγλα μου μίλησε άσχημα" και ενώ προσπαθώ εμμέσως πλην σαφώς να την πείσω να ρίξει μια βόμβα μολότωφ στο γραφείο το βράδυ, ή έστω να βάλει φωτιά στο γραφείο της, να βγούμε στο δρόμο με πλακάτ με τη φάτσα της στρίγγλας και ζωγραφισμένο στη φάτσα της το μουστάκι του Χίτλερ, αυτή με κοιτάει λες και της λέω εξωπραγματικά σενάρια. Πολύ νωθροί είναι όλοι τους, ούτε την ιδέα μου να αλυσοδεθούμε στην καφετέρια θέλανε να ακούσουν, ούτε που τους είπα να κάνουμε λευκή απεργία ή έστω να φέρουμε όλοι στο γραφείο γάτες (η στρίγγλα έχει αλλεργία στις γάτες), αλλά τίποτε, οι συμβιβασμένοι, ξεπουλημένοι μικροαστοί....

Και μια και είπα συμβιβασμένοι, η σχέση μου με τον Ιρλανδό έχει καταντήσει μια σχέση ρουτίνας, η σχέση όπως προείπα δεν έχει βάθος (όχι δεν εννοώ τέτοιο βάθος που πάει το πονηρό μυαλό του mahleroukou). Αλλά δεν έχουμε να πούμε απολύτως τίποτε, ούτε για τον καιρό δε μπορούμε να μιλήσουμε. Αφού έχουμε φτάσει σε σημείο να βλέπουμε ο ένας τηλεόραση και ο άλλος ταινία στο λάπτοπ ενώ τρώμε. Και η Άννα Βίσση το έχει πει ξεκάθαρα, ότι μόνο το σεξ δε φτάνει να ενώσει δυο καρδιές όταν υπάρχουν διαφορές, πιο βαθιές (νάτο πάλι το βάθος). Και επειδή είμαι άνθρωπος με πνευματικές αναζητήσεις αρχίσω πάλι από την Κυριακή το greek school στην εκκλησία, για να διδάξω στους νέους ομογενείς την ελληνική τη γλώσσα, τις αρχές και παραδόσεις του τόπου μας. Ελπίζω να είναι εκεί και ο χοτ 25αρης Ελληνοαμερικάνος που γνώρισα τις προάλλες ο οποίος θέλει να μάθει ελληνικά για να πάει να επισκεφθεί τους συγγενείς του κάποια στιγμή.